زلزله یکی از رخدادهای طبیعی است که سالانه خسارات اقتصادی و تلفات جانی قابل توجهی را در بسیاری از نقاط دنیا به کشورهای مختلف تحمیل می‌کند. همچنین اکثر نقاط کشور ما ایران و بویژه پایتخت آن شهر تهران، از جمله مناطقی است که همواره در معرض وقوع زلزله‌های متوسط تا قوی قرار دارد. یک راهکار اصلی به منظور کاهش خسارات اقتصادی و تلفات جانی بعد از وقوع یک زلزله‌ی قوی، پیش‌بینی تمهیدات لازم به منظور مدیریت بحران و امداد‌رسانی سریع به مصدومین است. بهسازی و مقاوم‌سازی ساختمان‌ها، بویژه ساختمان‌های آتشنشانی، بیمارستان‌ها، مراکز حلال احمر و مدیریت بحران از جمله اقدامات مورد نیاز و ضروری به منظور آمادگی برای مواجهه با زلزله‌های قوی در مناطق با خطر لرزه‌ای زیاد و بسیار زیاد می‌باشد. همچنین پل‌ها جزء شریان‌های حياتي شبکه حمل و نقل هر کشور محسوب مي‌شوند که عملکرد و خدمت‌رساني آنها بعد از حوادث غيرمترقبه همانند زلزله بسيار با اهميت است. خسارت غيرمستقيم اقتصادی ناشی از افزایش زمان سفر و فاصله همراه با خسارت مستقيم ناشي از تخريب پل مي‌تواند به مقدار قابل توجهي برسد. به عبارتی دیگر، تخریب بسیاری از پل‌های بزرگراهی ناشی از یک زلزله قوی، در زمانی که آنها برای ارائه خدمت‌رسانی اورژانسی یا کمک به تخلیه یک منطقه آسیب‌زده، بیشتر مورد نیاز هستند، مسیرهای حیاتی حمل و نقل را قطع می‌کنند.
یکی از فناوریهای نوین و مؤثر در بهسازی سازه‌ها و پل‌ها، استفاده از تکیه‌گاه‌های جداساز لرزه‌ای است. استفاده از این سیستم‌های جداساز لرزه‌ای در بهسازی سازه‌ها بسیار مؤثر بوده و جزء فناوریهای نوین محسوب می‌شود و از آنجا که بطور گسترده در سرتاسر دنیا استفاده می‌شوند، اما در کشور ما ایران خلاء بکارگیری سیستم‌های جداساز لرزه‌ای در ساختمان‌ها و سازه‌های با اهمیت و استراتژیک به دلیل وجود برخی موانع و عدم وجود راهکارهای مناسب به شدت احساس می‌شود. با برطرف نمودن موانع و چالش‌های موجود و ارائه راهکارهای مناسب، این سیستم‌ها جداساز لرزه‌ای می‌توانند بطور قابل توجهی جای خود را در صنعت بهسازی و مقاوم‌سازی سازه‌ها باز نموده و انقلابی نوین در صنعت ساخت و ساز کشور بوجود آورند. علاوه بر این، با توجه به تحلیل‌های مالی معتبر انجام شده در زمینه‌ی قابلیت توجیه‌پذیری اقتصادی تکیه‌گاه‌های جداساز لرزه‌ای به منظور بکارگیری آنها در سازه‌ها، به راحتی می‌توان اثبات کرد که بکارگیری این فناوری در مناطق با خطر لرزه‌ای زیاد و خیلی زیاد در طی عمر مفید سازه‌ها بطور قابل‌توجهی منجر به جلوگیری از بروز هزینه‌های اضافی و هدر رفت سرمایه در سازه‌های جداشده‌ی لرزه‌ای شده و کاملاً منطبق با سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در کشور است.